Studenten die omwille van het coronavirus hun kot hebben moeten verlaten vóór 1 april 2020 en niet konden terugkeren vóór 1 juni 2020, moeten de kosten voor energie en water van de maanden april en mei van dit jaar niet betalen.

 

Berekening van de kosten

Bij sommige studentenhuurovereenkomsten zijn de kosten voor energie en water duidelijk omschreven. Maar vaak maken deze kosten deel uit van een totaalpakket.

Zo zijn deze kosten niet gemakkelijk af te lijnen als de verhuurder en de huurder een huurprijs overeengekomen zijn waarin ook de kosten voor het verbruik van energie en water zijn opgenomen. Hetzelfde geldt wanneer de verhuurder en de huurder een huurprijs overeengekomen zijn waarin het verbruik van energie en water en telecommunicatie en/of de belasting op tweede verblijven niet meegerekend is, maar de huurovereenkomst geen verdeling bepaalt van de afzonderlijk aangerekende kosten.

In deze gevallen worden de maandelijkse kosten voor het verbruik van water en energie vastgelegd op 10% van het totaal van de huurprijs en de afzonderlijk aangerekende kosten.

Aanvragen via e-mail

De huurder kan de terugbetaling van deze kosten eenvoudigweg via e-mail vragen aan zijn verhuurder. Hij of zij moet de terugbetaling wel tijdig aanvragen, namelijk:

• ofwel vóór het einde van zijn studentenhuurovereenkomst;

• ofwel twee maanden vóór 29 augustus 2020, indien de studentenhuurovereenkomst eerder werd beëindigd.

Al vermindering gekregen?

Als de verhuurder al een vermindering van de huurprijs of de kosten had toegestaan die gelijk is aan of zelfs meer bedraagt dan het bedrag van de kosten die zijn kwijtgescholden, dan kan de student-huurder uiteraard geen verzoek tot terugbetaling indienen.

Bedraagt de tegemoetkoming van de verhuurder minder dan het bedrag dat wettelijk kwijtgescholden wordt, dan heeft de student-huurder wel nog recht op een terugbetaling. Het bedrag van de terugbetaling bedraagt dan het verschil tussen beide bedragen.

De verhuurder betaalt de onverschuldigde bedragen terug uiterlijk 14 kalenderdagen nadat hij het verzoek tot teruggave heeft ontvangen.

Bron: Fednot

Met een testament regel je aan wie je vermogen toekomt nadat je bent overleden. Zelf een testament opstellen houdt risico’s in. Met een testament bij de notaris, ben je zeker dat je testament volledig in orde is én uitvoerbaar is eenmaal je er niet meer bent.

 

Beschermen tegen discussies

Een testament brengt bij mensen gevoeligheden naar boven. Mogelijk kunnen jouw erfgenamen zich niet  vinden in wat je hebt beslist. Heb je zelf een testament opgesteld dat opduikt nadat je bent overleden, dan kunnen je naasten de echtheid van het testament in twijfel trekken. Je erfgenamen zouden bij een eigenhandig testament kunnen beweren dat je het niet zelf hebt geschreven. Een risico dat je bij notariële testamenten niet hebt. Bij zo’n testamenten kunnen je erfgenamen de handtekening en het geschrift niet betwisten.

Ander mogelijk discussiepunt: je geestestoestand.  Iedereen die een testament opstelt moet ‘wilsbekwaam’ zijn. Dat betekent dat je in staat bent om een eigen oordeel te vormen over je beslissingen. Je kan op een onafhankelijke wijze je wil uiten. Kan een benadeelde erfgenaam bewijzen dat je niet gezond van geest was, dan kan het testament nietig verklaard worden. Dan doet men alsof het testament nooit heeft bestaan. Dit risico loop je niet wanneer je een testament opstelt bij de notaris. Eerst en vooral zal de notaris nagaan of je op het ogenblik van het opstellen van je testament, gezond van geest bent en of je niet handelt onder dwang of onder druk. Je nabestaanden zullen het testament niet makkelijk kunnen aanvechten eens je er niet meer bent.

Bij de notaris bewaren

Gewoon je testament bewaren in een lade in je huis is geen slim idee. De erfgenaam die het testament als eerste vindt en zich benadeeld voelt, kan het eenvoudigweg vernietigen. Verder kan dit belangrijk document met de jaren verloren gaan. Daarom is het sterk aan te raden om je testament bij de notaris in bewaring te geven. Zo is er geen gevaar op verlies.

De notaris registreert het testament bovendien in een centraal register (CRT). Zo kan de  notaris tot wie de erfgenamen zich na je overlijden wenden, nagaan welke notaris jouw testament bewaart. Je testament komt op deze manier altijd terecht.  

Complexe wetgeving

Een ander risico bij het opstellen van een eigenhandig testament is dat de inhoud van het testament niet strookt met wat volgens de wet kan. Hoewel je een zekere vrijheid geniet, kan je niet zomaar onbeperkt je hele vermogen nalaten aan iemand die geen erfgenaam is. Je kinderen en je huwelijkspartner hebben recht op een voorbehouden deel van je nalatenschap (de zogenaamde erfrechtelijke reserve). Bovendien kunnen ook fiscale regels je parten spelen. Wanneer je nalaat aan verre familieleden of aan een vriend die geen deel uitmaakt van je familie, dan kunnen de hoge belastingen voor een vergiftigd geschenk zorgen.

Bij notariële testamenten wordt de inhoud van het testament samen met jou besproken. De notaris verleent juridische bijstand en gaat na of je wensen kunnen uitgevoerd worden. Hij legt je uit wat de fiscale en financiële gevolgen  zijn voor de mensen aan wie je wil nalaten.

Duidelijkheid

Zelfs als een datum, jouw naam en handtekening wettelijk voldoende zijn om te spreken van een ‘geldig’ testament, is verfijning en verduidelijking in de praktijk toch nodig. Hoe goed je bedoelingen ook zijn, mocht later blijken dat de begunstigde foutief of onduidelijk is aangeduid, dan kan je testament dode letter blijven…

Best voorzie je ook wie in aanmerking komt wanneer de begunstigde ( een fysische persoon of een instelling) zelf niet meer zou leven of niet meer zou bestaan wanneer je overlijdt. Voorziet je dat niet, dan zal het wettelijk erfrecht worden toegepast. Neem je een notaris onder de arm voor je testament, dan zal hij  je helpen om jouw wil juridisch correct te formuleren.

Wil je meer informatie over het opstellen van testament? Raadpleeg dan onze handige brochure!

 

 

 

 

 

• 2019 Nov 2019 - testament met disclaimer duolegaat.pdf (PDF 1,2 MB)

Bron: Fednot