Dankzij Biddit, een initiatief van de Federatie van het Notariaat (Fednot), hoeven kandidaat-kopers zich niet meer te verplaatsen naar een verkoopzaal om biedingen uit te brengen op een woning. Biddit valt erg in de smaak bij kopers en verkopers van vastgoed. Het aantal verkopen stijgt jaar na jaar.

7.280 verkopen in 2021
Tot nu toe werden er al 17.274 panden via Biddit te koop aangeboden. In het afgelopen jaar ging het vooral om woonhuizen (58,5%), maar ook om gronden (24,4%) en appartementen (13,3%).
Biddit werd in 2018 gelanceerd en was toen goed voor 580 verkopen. Het platform groeit jaar na jaar: in 2019 ging het om 3.964 verkopen, in 2020 om 5.332 verkopen.
Jan Sap, directeur-generaal van Fednot: “Het afgelopen jaar waren er 7.280 verkopen. De groei geeft aan dat Biddit steeds meer gesmaakt wordt door kopers en verkopers van vastgoed. Ook in coronatijden is Biddit een bijzonder gebruiksvriendelijk platform waar duidelijk nood aan is. In 2021 waren er per verkoop gemiddeld 9 bieders die samen gemiddeld 60 biedingen uitbrachten.”

Elk bod is bindend!
De online verkoop is bijzonder transparant: elk bod dat wordt uitgebracht is zichtbaar voor iedereen die Biddit.be bezoekt. Je kan uiteraard niet achterhalen wie de andere bieders zijn. Potentiële kopers kunnen in alle discretie op een of meerdere panden bieden, zonder dat de verkoper en de andere bieders hun identiteit kennen. Enkel de notaris die de verkoop organiseert, weet wie biedt. De verkoper kan er dan weer op rekenen dat de biedingen niet vrijblijvend zijn: elk bod is immers bindend.
Jan Sap: “Wie biedt moet er dus wel zeker van zijn dat hij de geboden prijs kan betalen. Vooraf aankloppen bij banken om zich te informeren over een lening, is een absolute must.”

Wat zijn de voordelen voor de koper?
Bieden kan in alle rust via een laptop, tablet of smartphone, waar de kandidaat-koper zich ook bevindt. Het ganse biedingsproces gebeurt onder begeleiding van een notaris. De voorwaarden van elke verkoop staan op Biddit.be, maar uiteraard kunnen kopers voor bijkomende info steeds terecht bij het notariskantoor dat de verkoop organiseert.
Een woning kopen via Biddit verloopt snel: er moet geen compromis worden getekend en de koper hoeft geen drie tot vier maanden te wachten vooraleer hij de notariële koopakte kan tekenen. De koper kan het verkochte pand betrekken van zodra hij de prijs heeft betaald, binnen de 6 weken na de toewijzing.
Naast de prijs, weet de koper op voorhand welke  kosten hij moet betalen. Het gaat om een degressief percentage en dus afhankelijk van de geboden prijs. Een groot deel van die kosten zijn de registratierechten en andere belastingen.

Wat zijn de voordelen voor de verkoper?
De verkoper kan er vanop aan dat hij voor de woning een prijs krijgt die marktconform is. De verkoper is niet verplicht om de woning te verkopen als hij niet de gewenste prijs voor zijn pand krijgt. Hij kan vooraf met de notaris afspreken onder welke minimumprijs de notaris niet mag toewijzen. De notaris bespreekt ook met de verkoper wat de startprijs (de zogenaamde “instelprijs”) bij de biedingen zal zijn.
De verkoper betaalt aan de notaris de kosten van de tekoopstelling. Die kosten zijn afhankelijk van hoeveel publiciteit de verkoper wil laten voeren en hoeveel bezoekdagen hij wenst.  

• Ontdek de online verkopen op Biddit
• Lees ons perscommuniqué over Biddit (PDF 241,5 kB)

Bron: Fednot

De maatschappij is sterk veranderd. Kinderen wonen niet alleen bij hun ouder, maar vaak ook bij zijn of haar nieuwe partner. We spreken dan van een stiefouder of een ‘plusouder’. Plusouders hebben geen rechtstreekse verplichting om de pluskinderen te onderhouden, maar er zijn op dat vlak toch een aantal aandachtspunten.

Meebetalen voor de opvoeding?

De voetballessen, de maaltijden thuis, kleren of medische kosten… wonen met kinderen gaat gepaard met een aantal kosten. Een ‘plusouder’ heeft geen rechtstreekse onderhoudsplicht ten aanzien van zijn pluskind. Maar gehuwden hebben wél een plicht om bij te dragen in de lasten van het huwelijk. Voor wettelijk samenwonende partners geldt een gelijkaardige verplichting: zij moeten bijdragen in de lasten van het samenleven. Zolang een stiefkind nog bij zijn ouder inwoont, vallen de kosten van de opvoeding en het levensonderhoud daarbij. Een stiefouder heeft dus wel degelijk een financiële verplichting, maar deze verplichting vloeit voort uit zijn huwelijk of wettelijke samenwoning.

Assepoester

In een specifiek geval geldt wél een rechtstreekse onderhoudsverplichting ten aanzien van een pluskind. Na het overlijden van de ouder van het kind bestaat in hoofde van de plusouder een plicht tot levensonderhoud van het stiefkind. Maar deze plicht is beperkt tot wat de stiefouder erfde van de ouder of toegekend kreeg via een huwelijkscontract of een schenking. Voor de overlevende partner die wettelijk samenwoonde met de overleden ouder geldt dezelfde verplichting.

Pluskinderen krijgen in zo’n geval dus een persoonlijke vordering ten opzichte van hun plusouder. De ‘assepoesterregel’ zoals dit wel eens wordt genoemd, geldt zowel voor de langstlevende gehuwde partner als voor de langstlevende wettelijk samenwonende partner.

En wat bij een adoptie?

Soms wil een stiefouder verder gaan dan louter onderhouden. Sommige plusouders willen hun pluskind iets nalaten, zelfs al voorziet de wet dat niet. Dat kan op verschillende manieren. De notaris kan de plusouder bijvoorbeeld adviseren en begeleiden bij het schenken of het nalaten via een testament. 

Een andere mogelijkheid is om over te gaan tot een adoptie. De plusouder kan kiezen voor een gewone dan wel een volle adoptie. Met een ‘gewone adoptie’ krijgt het stiefkind eerder een bijkomende afstammingsband, naast de oorspronkelijke afstamming. Het pluskind behoudt de banden met de oorspronkelijke familie. Hij zal nog altijd van hen kunnen erven.

Als gevolg van de adoptie verkrijgt het daarnaast dezelfde rechten in de nalatenschap van de adoptant-plusouder als de andere kinderen. Hetzelfde geldt voor de afstammelingen van het pluskind. Het pluskind zal echter niet erven van de bloedverwanten van zijn adoptant-plusouder.  De gewone adoptie kan zowel bij minderjarige als meerderjarige stiefkinderen.

Minder voorkomend is de volle stiefouderadoptie waarbij de juridische afstammingsband met de andere biologische ouder volledig wordt doorknipt. Het kind wordt bij een volle adoptie volledig gelijkgesteld met de biologische kinderen van de plusouder.  Hij krijgt dezelfde rechten en plichten en kan dus bv. ook erven van de bloedverwanten van zijn plusouder. Let wel, de volle adoptie is enkel toepasselijk op minderjarigen. Is het kind meerderjarig, dan zal enkel de gewone adoptie mogelijk zijn.

Bron: Fednot