Wil je je woning verkopen of verhuren of heb je verbouwplannen? Raadpleeg dan zeker eens je woningpas. In dit digitale paspoort vind je op één centrale plaats informatie over een aantal aspecten van uw woning (energie, isolatie, bodem, …) in één oogpopslag en een overzicht van nuttige en digitaal beschikbare attesten. Ook andere informatie, zoals interessante omgevings-en bodemkaarten vind je hier terug.

De woningpas is een initiatief van de Vlaamse overheid, waarbij diverse entiteiten samenwerken aan het beschikbaar stellen van hun gegevens uit databanken. Met respect voor je privacy. Zo kan je je woninggegevens alleen bekijken door in te loggen met je e-id, token of itsme-app. Op termijn zal de woningpas nog meer uitgebreid worden met meer informatie en attesten en zal je jouw woningpas kunnen delen met anderen.

Benieuwd naar wat er in je woningpas zit? Log dan snel aan via www.woningpas.vlaanderen.be

Bron: Fednot

De langstlevende huwelijkspartner en de kinderen worden in het erfrecht beiden beschermd met een ‘erfrechtelijke reserve’. Dat betekent dat de wet ze niet alleen een erfrecht toekent, maar ook een gewaarborgd minimum erfdeel waarop ze altijd recht op hebben. Schenkt of legateert een erflater dus bij leven ‘te veel’, dan kan een benadeelde huwelijkspartner of kind een vordering tot inkorting instellen, zodat hij of zij zijn minimum erfdeel toch verkrijgt.

Hoe beschermend de wettelijke reserve van een erfgenaam ook is, om uitéénlopende redenen zou een erfgenaam op voorhand kunnen aanvaarden dat zijn reserve aangetast mag worden. Sinds 1 september 2018 kan een reservataire erfgenaam (bv. een kind), op voorhand, ten aanzien van een welbepaalde schenking, aanvaarden dat zijn beschermd erfdeel wordt aangetast. Dat kan de betrokken erfgenaam doen door te verzaken aan zijn recht op inkorting, wat betekent dat de erfgenaam daarmee aangeeft dat hij of zij zijn recht op inkorting niet zal uitoefenen ten aanzien van een welbepaalde schenking. Opgelet, enkel meerderjarigen kunnen verzaken aan dit recht op inkorting.  Een voorbeeld kan één en ander verduidelijken:

Luc en Ann hebben vier kinderen. Hun drie oudste kinderen hebben elk een toffe job en komen niets tekort. Luc en Ann zijn echter zeer bezorgd om de toekomst van hun jongste kind David, dat door een fysieke handicap moeite ondervindt om een plaats te vinden op de arbeidsmarkt. Bovendien gaat de fysieke beperking van David ook gepaard met hoge medische kosten…

Luc heeft zijn hele leven lang gewerkt. Hij beseft dat David een financiële buffer nodig heeft, nog meer dan zijn broers en zussen. Daarom wil Luc een grote schenking doen aan David. Hij bespreekt dit met zijn kinderen en ze aanvaarden allemaal dat ze hun recht op inkorting niet zullen uitoefenen ten opzichte van de schenking aan David. Luc en Ann kunnen dus op hun beiden oren slapen.

Zo’n vervroegde ‘verzaking aan de vordering tot inkorting’ kan op verschillende manieren gebeuren: via een eenzijdige verklaring van de reservataire erfgenamen, via de schenking aan David zelf, of via een verklaring nadien. Hoe dan ook zullen de kinderen bepaalde procedureregels en formaliteiten moeten volgen. Zo’n verzaking maakt immers een (punctuele) erfovereenkomst uit. Wil je meer informatie over de procedure dat gevolgd moet worden? Klik dan hier.

Bron: Fednot