Men zou hen de 'Hoge raad voor het notariaat' kunnen noemen. De nieuwe notariswet voorzag de oprichting van twee benoemingscommissies: een Nederlandstalige en een Franstalige. Samen vormen zij de Verenigde Benoemingscommissies.
Elke benoemingscommissie bestaat uit 8 leden: 4 niet-notarissen (waaronder een magistraat en een hoogleraar in de rechten) en 4 notarissen.
Voor de eigen taalrol, is elke Benoemingscommissie bevoegd voor:
de rangschikking van de meest geschikte kandidaten voor een benoeming tot kandidaat-notaris;
de rangschikking van de kandidaat-notarissen voor een benoeming tot notaris-titularis.
Een jurist die notaris wil worden, moet na 5 jaar rechten en 1 jaar notariaat, een stage lopen van 3 volle jaren, hoofdzakelijk in één of meer notariskantoren.
Na de stage kan hij de titel van kandidaatnotaris bekomen door deelname aan het examen. Enkel de 60 best geklasseerde deelnemers worden door de Koning tot kandidaat-notaris benoemd. Dit examen wordt jaarlijks georganiseerd door de Benoemingscommissies. Zij rangschikken de deelnemers op grond van de resultaten van de schriftelijke en mondelinge proeven en op basis van geschreven en gemotiveerde adviezen van de procureur des Konings en het notarieel adviescomité van de provincie waar de kandidaat actief is.
Een kandidaat-notaris kan vervolgens notaris worden op 3 manieren:
hij kan als plaatsvervanger aangesteld worden ter vervanging van een notaris die tijdelijk het ambt niet kan uitoefenen of aan het hoofd van een vacant kantoor;
hij kan zich associëren met één of meer notarissen;
hij kan door de Koning benoemd worden tot notaris.
In dit laatste geval zal de kandidaat-notaris ingaan op de oproep tot kandidaten voor de overname van een vacant kantoor dat gepubliceerd wordt in het Belgisch Staatsblad. Geïnteresseerde kandidaat-notarissen worden vergeleken door de Benoemings commissie, die een rangschikking opstelt van maximum 3 meest geschikte kandidaten. De Koning benoemt vervolgens de notaris, rekening houdend met deze rangschikking.
