Clausule Valkeniers

Nieuw-samengestelde gezinnen zijn vandaag heel courant. Het gebeurt dan ook dat een man of vrouw met kinderen uit een vorige relatie in het huwelijksbootje wil stappen met zijn of haar nieuwe partner. Vaak komen er in die situaties vragen naar boven, die niet zelden tot conflicten leiden. De huwelijkspartner verwerft door een huwelijk immers erfrechten tegenover de andere partner. Met de zogenaamde clausule Valkeniers vind je een evenwicht tussen de bescherming van de nieuwe huwelijkspartner en de bescherming van de kinderen.

De Valkeniers-clausule is een clausule die toegevoegd wordt aan een huwelijkscontract om de erfrechten van de kinderen uit een eerste relatie te waarborgen ten opzichte van het erfrecht van de nieuwe huwelijkspartner. De clausule kan echter enkel geldig toegepast worden indien aan volgende voorwaarden is voldaan:

1.         Het koppel is getrouwd of is van plan om te trouwen

2.         De clausule is gevoegd aan een huwelijkscontract of aan een wijzigingsakte (ter wijziging van een bestaand huwelijkscontract)

3.         Minstens één van de partners heeft een kind/kinderen uit een vorige relatie

De clausule kan enkel tot gevolg hebben dat het wettelijk erfrecht van de huwelijkspartner (vruchtgebruik op de ganse nalatenschap) in onderling akkoord wordt verminderd, ten gunste van de kinderen van de erflater. Sinds 1 september 2018 zijn de mogelijkheden voor de partners verruimd. De nieuwe huwelijkspartner geniet echter altijd minstens van een recht van bewoning van de gezinswoning en gebruik van de inboedel gedurende 6 maanden na het overlijden van zijn of haar partner. Dat is het minimum.

Een Valkeniersclausule is een erfovereenkomst. Erfovereenkomsten zijn onderworpen aan een procedure die je notaris verplicht moet volgen. Wil je zo’n clausule in je huwelijkscontract vóór je daadwerkelijk in het huwelijksbootje stapt? Dan maak je best 1,5 maand op voorhand een afspraak met je notaris.