Een kind erkennen : wat zijn de gevolgen voor de erfenis?

Dit bericht is geschreven op 28/01/2020, in functie van de regelgeving die op dat moment gold. Informeer je altijd bij een notariskantoor om specifieke informatie en advies te krijgen dat bij je situatie past.
Een vader kan zijn kind ook na de geboorte erkennen. Op de erkenning van een kind staat geen leeftijdslimiet. Door de erkenning van een kind ontstaat een juridische vaderschapsband. Dat heeft belangrijke gevolgen op het vlak van het erfrecht. Maar kan je een kind erkennen en toch onterven? En erft een buitenhuwelijks kind evenveel?
Gevolgen van de erkenning
Een man die een kind erkent, wordt de juridische vader van een kind. Dat kind zal dezelfde rechten krijgen als een biologisch kind. Het zal evenveel recht hebben op de
erfenis
Een ander woord voor de “nalatenschap” van de overledene. Zoals de naam het al doet vermoeden is dit alles wat de overledene nalaat: de activa (vorderingen, aandelen, goederen …), maar ook passiva (schulden).
. Laat je het wettelijk erfrecht spelen, dan erven de kinderen elk een evenredig deel van je erfenis.
Je kan een kind niet volledig onterven…
Belangrijk is dat kinderen, net zoals de gehuwde huwelijkspartner, door ons erfrecht extra beschermd worden. Kinderen hebben recht op een minimaal erfdeel die ze kunnen opeisen indien ze benadeeld zijn (‘
de erfrechtelijke reserve
Je kan niet volledig vrij over je erfenis beslissen wat ermee zal gebeuren. Je huwelijkspartner en je kind(eren) hebben immers recht op een wettelijk vastgelegd deel, of 'reserve'. De reserve voor de kinderen bestaat uit de helft van het vermogen. Voor de langstlevende huwelijkspartner bestaat de wettelijke reserve uit het vruchtgebruik op de helft van je nalatenschap. Het is belangrijk op te merken dat de langstlevende wettelijk samenwonende partner géén reservataire erfgenaam is.
’). Bv. omdat hun ouder teveel geschonken of gelegateerd heeft aan anderen. Sinds de hervorming van ons erfrecht bedraagt het totaal voorbehouden deel voor je kinderen altijd de helft van je vermogen, ongeacht het aantal kinderen. Hoe meer kinderen je hebt, hoe kleiner hun individuele
reserve
De reserve is het wettelijk erfdeel dat bepaalde in de wet opgesomde erfgenamen (kinderen, de langstlevende echtgeno(o)t(e), in sommige gevallen de ouders…) nooit kan ontnomen worden.
is. Zijn er bv. drie kinderen dan hebben ze elk recht op 1/6de van de erfenis. Zijn er vier kinderen, dan slinkt dat naar 1/8ste.
… tenzij dat het kind zelf akkoord gaat met de onterving.
Het ‘opeisen’ van wat je minimaal moet krijgen van de erfenis noemt men de ‘vordering tot inkorting'. Het benadeeld kind heeft bij het overlijden van zijn ouder een vordering tegenover de andere erfgenamen ten belope van wat hij of zij had moeten ontvangen.
Is een kind zelf niet geïnteresseerd in een minimum erfdeel, dan kan een verdere onterving vandaag wel. Ten eerste kan een benadeeld kind kiezen om geen vordering tot inkorting Ieder vermogen bestaat uit een beschikbaar deel en een onbeschikbaar deel (de reserve). Men kan schenken of nalaten via testament ten belope van het beschikbaar deel. De reserve mag niet aangetast worden, ze wordt voorbehouden aan de kinderen (of soms de ouders). Tast een gift of een schenking toch de reserve aan, dan moet inkorting plaatsvinden. De schenking wordt gekortwiekt ten belope van het deel dat het beschikbaar deel van de erfenis overtreft. in te stellen en de zaken gewoon te laten zoals ze zijn. Daarnaast kan een kind op voorhand een punctuele erfovereenkomst opstellen waarin hij of zij toelaat dat zijn minimum erfdeel wordt aangetast. Met zo’n overeenkomst neemt hij of zij op voorhand afstand van de mogelijkheid om zijn erfdeel te vorderen.
Erfenis weigeren?
Iemand die niets van een erfenis moet weten, kan een erfenis weigeren. Erfenissen worden vaak geweigerd omwille van de aanwezigheid van schulden, maar dat hoeft niet steeds het geval te zijn. Weigert een kind zijn erfdeel, dan zal het erfdeel naar zijn of haar eigen kinderen gaan. De erfenis slaat dan als het ware een generatie over.
Ongelijke behandeling van kinderen
Een ouder kan zijn kind niet volledig onterven (tenzij het kind daar zelf mee akkoord is ten minste), maar wat wel kan is je kind ongelijk behandelen op vlak van erfrecht. De helft van je vermogen is de ‘reserve’, maar over de andere helft mag je vrij beschikken. Je kan dat deel bijvoorbeeld ook aanwenden om je andere kinderen meer na te laten. Zolang ieder kind zijn minimaal deel ontvangt, is er geen probleem.
Testament
Met een testament kan een persoon bij leven bepalen wat er na zijn overlijden met zijn goederen zal gebeuren. Bovendien kan een testament de rechten van bepaalde erfgenamen uitbreiden (bijvoorbeeld méér dan het vruchtgebruik van de gezinswoning toekennen aan de wettelijke samenwonende) of beperken (bijvoorbeeld de wettelijke reserve van de ouders afschaffen). Een testament is steeds herroepbaar.
of
schenking
Overeenkomst waarbij de schenker, tijdens zijn leven, onherroepelijk enig goed (of geldbedrag) afstaat uit vrijgevigheid aan de begiftigde die het aanneemt.
Schenkingen tussen ongehuwde partners zijn belangrijk vermits zij niet van elkaar kunnen erven. Schenken en erven zijn onlosmakelijk verbonden met elkaar: hoe meer geschonken wordt bij leven, hoe kleiner de totale nalatenschap en hoe lager de erfbelasting. De schenking is dus een belangrijk instrument bij successieplanning.
?
Om een of sommige van je kinderen meer te geven, kan je werken met een testament. Je kan echter evengoed bij leven schenken aan een aantal kinderen. Schenkingen zijn in principe een voorschot op een erfenis, maar je kan dat anders regelen. Vraag hiervoor advies aan je
notaris
De notaris is zowel een openbare ambtenaar die bevoegd is om authentieke akten te verlijden, te bewaren en er afschriften van te verstrekken, als een juridische raadgever. De notaris komt tussen in heel wat domeinen: huwelijken, echtscheidingen, de koop van een onroerend goed, een erfenis na overlijden,…
De notaris wordt benoemd door de Koning.
De partijen kiezen vrij hun eigen notaris.
.