27

Welke soorten huwelijkscontracten kan ik laten opstellen?

Welke zijn de twee meest gangbare huwelijksvermogensstelsels?

De twee meest gangbare huwelijksvermogensstelsels zijn :

het wettelijk stelsel : in het wettelijk stelsel zijn er drie vermogens, namelijk de eigen goederen van de ene echtgenoot, de eigen goederen van de andere echtgenoot en het gemeenschappelijk vermogen.

Blijft eigen aan iedere echtgenoot o.m. hetgeen hij bezat voor het aangaan van het huwelijk, hetgeen hij later erft of krijgt, goederen die hij koopt met eigen geld, d.w.z. met geld dat hij voor het huwelijk bezat of geërfd of gekregen heeft tijdens het huwelijk of met geld dat voortkomt uit de verkoop van zulk eigen goed.

Tot het gemeenschappelijk vermogen behoren de goederen die de echtgenoten tijdens het huwelijk samen hebben aangekocht, de inkomsten zowel uit hun beroep (loon, wedde, vergoeding), als de opbrengst van de gemeenschappelijke, maar ook de eigen goederen (huurgelden, intresten).

De schulden worden op een gelijkaardige manier onderverdeeld: er zijn persoonlijke schulden van elk van de echtgenoten en gemeenschappelijke schulden. Persoonlijke schulden van een echtgenoot zijn schulden die hij voor het huwelijk heeft aangegaan of die hij geërfd heeft, of schulden voortkomend uit een verboden of onwettige handeling (boete, schadevergoeding). Gemeenschappelijke schulden zijn schulden door beide echtgenoten samen aangegaan of door één van hen in het belang van het gezin ten voordele van gemeenschappelijke goederen (verbetering van de gezinswoning bv., het onderhoud van de kinderen enz.)

Wanneer de echtgenoten geen huwelijkscontract hebben gemaakt voor zij in het huwelijk zijn getreden, worden hun goederen en geldelijke verhoudingen geregeld volgens het wettelijk stelsel.

Waarom dan nog een huwelijkscontract maken inhoudende het wettelijk stelsel ?

Men kan bepaalde toevoegingen aanbrengen aan het wettelijk stelsel. Hiervoor is dan wel een huwelijkscontract vereist. Volgende aanpassingen komen in de praktijk regelmatig voor:

  • inbreng in het gemeenschappelijk vermogen van een eigen goed van één van de echtgenoten,
  • opmaken van een beschrijving van de goederen die men reeds heeft voor het huwelijk,
  • toevoegen van een regeling in verband met de verdeling van het gemeenschappelijk vermogen bij overlijden (vb. toevoegen van een keuzebeding) waardoor de langstelvende echtgenoot meer zal ontvangen dan normaal door de wet voorzien.

de scheiding van goederen: In het stelsel van de scheiding van goederen zijn er twee vermogens, het eigen vermogen van de ene echtgenoot en het eigen vermogen van de andere echtgenoot. Er bestaat geen gemeenschappelijk vermogen.

Elke echtgenoot blijft eigenaar en bestuurder van zijn goederen en van zijn inkomsten.

De goederen die de echtgenoten samen aankopen, behoren hen toe in onverdeeldheid.

Ieder der echtgenoten blijft instaan voor zijn eigen schulden, behalve voor de normale huishoudelijke schulden, waarvoor beiden blijven instaan, onafgezien wie ze heeft gemaakt.

Ook andere types huwelijkscontracten zijn mogelijk (bv. een algehele gemeenschap).

Het is raadzaam voor men huwt een notaris te contacteren. De notaris zal met u de verschillende mogelijkheden bespreken, waarna u kan beslissen of een huwelijkscontract zinvol is.